Ultrafijn stof en koolstofroet: wat gebeurt er echt in een vliegtuigcabine

De gemiddelde concentratie ultrafijn stof en koolstofroet bedroeg respectievelijk 9122 partikels/cm³ en 207 ng/m³. De concentraties waren hoger aan de grond dan tijdens kruisvlucht en stegen sterk tijdens het taxiën, het opstijgen en vooral het dalen en net na het landen. Op volle hoogte daalden de concentraties. Ze stegen weer bij het naderen van de luchthaven en bij aankomst. Dat bevestigt dat de luchtvervuiling ter hoogte van de luchthaven sterke invloed heeft op de luchtkwaliteit in de cabine.

Bij analyse van de determinanten hebben de vorsers vastgesteld dat een langere kruisvlucht correleerde met lagere concentraties ultrafijn stof en dat de hoeveelheid ultrafijn stof én die van koolstofroet stegen bij lang taxiën. Een groter aantal passagiers correleerde ook met hogere hoeveelheden koolstofroet en in bepaalde vliegtuigen waren de concentraties ultrafijn stof hoger bij het stijgen en het dalen. Omgekeerd hadden de hoogte, turbulentie en de duur van de maaltijddienst geen significante invloed op de gemeten concentraties.

De auteurs concluderen dat de concentraties vrij laag zijn in vergelijking met andere vervoermiddelen en dat de lucht in de cabine sterk afhangt van uitwendige bronnen, vooral luchtvervuiling in de buurt van het vliegveld.