De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Heel lang geleden, toen ik net afgestudeerd arts was, bracht ik veel van mijn tijd door met wat we 'rotklussen' noemden”, aldus huisarts Helen Salisbury in de BMJ.
“Het was het saaie, repetitieve, relatief makkelijk werk dat nodig was om de afdeling draaiende te houden, taken zoals formulieren invullen en röntgenfoto's opsporen. Dat was ook wel logisch, want we waren absoluut het laagst betaalde personeel in het ziekenhuis, vooral in het weekend. Het droeg ook bij aan de lange werkdagen en het slaaptekort van mijn generatie artsen in opleiding.
Nu, aan het andere eind van mijn carrière, ben ik nog steeds tot laat in de avond in de praktijk te vinden, gekluisterd aan mijn computerscherm, lang nadat de laatste patiënt is vertrokken en de schoonmakers zijn geweest. Ik heb onlangs de taken die ik doe geanalyseerd en nagedacht over wat ik het beste zelf kan doen en wat ik kan delegeren.
In veel praktijken worden de meeste eenvoudigere patiëntpresentaties gezien door paramedici, verpleegkundigen of doktersassistenten. Dit heeft gevolgen. Als alle klinisch eenvoudige consulten door anderen worden gedaan, zitten huisartsen opgescheept met muur-tot-muur, van zonsopgang tot zonsondergang complexe patiënten, wat zeker een recept is voor een burn-out. Soms verlangen we ernaar dat een eenvoudige keelpijn of een geïnfecteerde ingegroeide teennagel de stroom patiënten met meerdere symptomen en te veel medicijnen, ernstige depressies of kanker onderbreekt. Het doorschuiven van eenvoudigere gevallen naar ander personeel verstoort ook de continuïteit en onze pogingen om relaties op te bouwen. Als ik de tieners niet zie als ze komen voor hun acne, zullen ze me dan later vertrouwen met hun eetstoornissen, ongeplande zwangerschappen of middelenmisbruik?
Wat echt zou helpen, is niet een gezondheidswerker die sommige van mijn consulten doet, maar een verlichting van het vervelende papierwerk. Een doktersassistent zou een groot deel van de administratieve taken kunnen overnemen. Dit lijkt eindelijk een stap in de goede richting: financiering en training voor personeel om de papierwinkel te verlichten die veel artsen tot diep in de nacht bezig houdt.
Meer lezen
