Waarom artsen uit het beroep stappen

Huisartsen zijn vooral zeer gefrustreerd in al wat er tegenwoordig fout gaat in de gezondheidszorg, het gevoel van te vechten tegen de bierkaai, nergens meer door / binnen te geraken door slechte communicatie en het botsen op telesecretariaten ( ook bij de ziekenhuizen, of secretaressen, die U blokkeren met honderd en één redenen, maar ge krijgt na 1/2 proberen net niet aan de lijn, die je aan de lijn wilt.
Het afgekafde respect voor zijn jaren ervaring en zelfs smalende reacties van ASO's, die denken dat ze de wijsheid in pacht hebben.
Commentaren uit alle hoeken over ons medisch handelen, we worden door velen bekeken als de domste artsen die er rond lopen. De mutualiteiten doen moeilijk, want zij hebben nooit iets fout gedaan, het is altijd de huisarts die het gedaan heeft en die hun shit moet opkuisen, De patiënten die veeleisender worden en steeds meer willen in hun toegewezen kwartier, en die het steeds meer vanzelfsprekend vinden dat we steeds meer gratis doen: de ' gratis'geneeskunde die de socialisten zo graag zien. Conflicten in de wachtzaal omdat de huisarts zich daardoor zich niet aan zijn tijdschema kan houden en soms tegen de avond al 2 uur achterop loopt. Een mooi opgemaakte verwijsbrief met illustratie, wordt smalend opzijgegooid, niet eens bekeken en de patiënt mag het zelf allemaal weer eens vertellen; dat is zowat het respect dat we nog genieten.
De apothekers winnen in enkele jaren tijd een flinke hap uit ons werkgebied in, uiteraard, dingen die wij gratis moeten doen, neem maar als voorbeeld het uitleggen van de weerking van een puffer. Nu zitten ze op het terrein van de vaccinaties: wat het werk van de huisarts en de verpleegster is, die er 6 Euro bruto voor krijgt, ik ben eens curieus over wat de apotheker er voor zal krijgen. En heel belangrijk: is die wel verzekerd voor het uitvoeren van een medische act en weet hij wel wat hij moet doen bij een anafylactische shock, of wordt het gewoon de 100 bellen.
Een machtige vakbond hebben is blijkbaar belangrijk; en die hebben wij huisartsen niet.
Zie maar naar de stijging van ons inkomen; in die curves staan wij helemaal van onder en dan is er nog niet ingerekend dat we nu nog maar half zo veel patiënten per uur kunnen zien dan zowat 20 jaar geleden, daar houdt sdie curve zelfs nog geen rekening mee. Ware het niet dat Min. Vandenbroucke ons bedacht had met het GMD, dan waren wze nu armoezaaiers. Bedankt VandenBroucke.
Dan is er nog dat de kring en de <orde de patiëntenstops wil doorbreken. Ik heb geweigerd deel te nemen aan het " stratenplan " van de kring, en de orde is ook al bezig met een verbod op het weigeren van een patiënt. Dit kan gewoon niet. Vol is vol en je kan geen kwartieren bijmaken. Mijn leven de laatste weken is slapen, ontbijten ( douchen komt er soms zelfs niet van ) beginnen om 09.00 uur en aan één stuk raadpleging doen tot 17.00 à 18.00 uur, één à 1 1/2 uur telefoons en paparassen doen, dan nog enkele huisbezoeken. Naar uis; eten, nog een uurtje mailtjes doen en gaan slapen; geen enkele moment om met mijn echtgenote een deftig gesprek te doen.
Ik ben zelf een zieke mens, pijnpatiënt sinds 25 jaar, ik heb mijn rust nodig en dit is echt te veel voor mij, wat de kring en de orde er ook van mag denken.
Uiteindelijk zijn wij niet de schuld van het artsentekort enerzijds en de verhoogde werkdruk, waardoor we minder patiënten per uur kunnen zien. Ik raad de kring en de orde aan om te gaan aankloppen bij de overheid, die de volle schuld op zich draagt, door een volledig foute inschatting van de behoeften in de toezkomt. Dat zij het maar oplossen; maar de druk en de schuld op ons leggen, nee no fukking way.
n