De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Het zijn solo-artsen die het meeste patiënten zien”, zo zegt dr. Jeroen van den Brandt, huisarts en voorzitter van Domus Medica in De Standaard.
“Iedereen doet zijn best voor goeie zorg, of dat nu als solo-arts is of in een groepspraktijk. Mijn grootste bezorgdheid is de vergrijzing van het korps. En dat zijn juist de solo-artsen die erg hard werken en vaak meer patiënten zien dan de huisartsen in groepspraktijken. We moeten er vooral op toezien dat ook zij hun job graag blijven doen en beter met elkaar samenwerken. In de groepspraktijken zie je nu verpleegkundigen voltijds ingezet worden. Solopraktijken zouden verpleegkundige hulp kunnen delen.”
“Er zijn echt wel regio’s met prangende huisartstekorten, dat zijn we nu in kaart aan het brengen. Ik maak mij zorgen over het domino-effect als een grote groep solo-artsen straks met pensioen gaat. Dat zet een nog grotere druk op de andere huisartsen die nu al op hun tandvlees zitten en soms tegen een burn-out aan zitten. Er is trouwens ook een probleem met vergrijzing bij de opleiders. Binnen de vijf jaar zouden 330 praktijkopleiders stoppen. Als we daar niet op inzetten, loopt het straks fout.”
Meer lezen
https://www.standaard.be/cnt/dmf20230205_97859754
ik zoek nog een Haio voor de laatste paar jaar
ik vind niemand ,want :oei ge zijt alleenstaand
dus ze zoeken een groepspraktijk met secretaresse en voorlopig zijn er nog altijd meer PO's dan Haio's
Als ik lees dat groot aantal PO 's binnen de 5 jaar zal stoppen , dan begrijp ik eerlijk gezegd niet waarom een energieke kandidaat van 38 jaar niet kan beginnen aan de opleiding omdat er teveel PO's zijn
Nu al ondeontoligische huisartsenstop, nu al wachttijden.....wat gaan die dan doen als solo-artsen inderdaad verdwijnen ? LOL dubbele burnout ?
Om alle cliché's te doorbreken, ik ben een 68-jarige solo-werkende huisarts en VROUW! En ik zie inderdaad nog wekelijks nieuwe patienten, omdat in de omliggende praktijken patientenstops zijn ingevoerd. En ja, mijn werk ging eigenlijk altijd voor op mijn gezin, en hobby's heb ik nog altijd niet, ik had daar nooit tijd voor. Maar ik geniet nog steeds van de babbels met mijn patienten, en ik doe mijn werk nog altijd even graag, ook al is er nu de job van mantelzorger voor mijn zieke echtgenoot bijgekomen. En daar is er geen wachtdienst, dat is 24 u op 24 en 7d op 7 ! Spreek mij niet over pensioen, ik ga door zolang ik nog sterk genoeg ben.Ik laat die burn-outs aan mijn jongere collega's over