De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
“Stagiair-artsen worden uitgeperst tot ze erbij neervallen”, zo schrijven Sarah Maesen en Maja Heylebosch, Studenten geneeskunde (KU Leuven) in De Standaard.
“Masterstudenten geneeskunde in België staan in het laatste anderhalf jaar van hun opleiding voor een zware beproeving. Ze lopen een jaar lang onbetaald stage met werkweken die regelmatig de wettelijke limiet van 60 uur overschrijden. Ook weekend- en nachtwerk is eerder de regel dan de uitzondering. Daarbovenop moet je als student tijd inplannen om te studeren, opdrachten te maken en een thesis te schrijven. Daardoor blijft er nauwelijks tijd over voor een studentenjob. Ook vrijetijd om te sporten, voor hobby’s of om met vrienden af te spreken wordt schaars. Wie arts wil worden, moet er wat voor over hebben.”
“De aangekaarte pijnpunten in de geneeskundestages zijn symptomatisch voor de structurele onderfinanciering van de zorg. Ook het zorgpersoneel slaakte al vaker een noodkreet. De cijfers inzake burn-out, personeelstekort en uitval in de sector zijn hallucinant. Logisch dat ziekenhuizen onbetaalde stagiairs inschakelen om het hoofd boven water te kunnen houden. Een kwaliteitsvolle, mentaal en fysiek draaglijke opleiding van stagiair-artsen kan pas worden gegarandeerd als die eigenschappen ook gelden voor het systeem waarin ze moeten meedraaien. Om de oorzaken van de problematische stages aan te pakken, is er nood aan meer handen aan het bed, en de overwerkte handen die nog overblijven, moeten beter verloond worden.”
Meer lezen
https://www.standaard.be/cnt/dmf20230411_96330614
zo is het altijd geweest.
Men is tegenwoordig te lui om te werken ; alles moet voor de schoot geworpen worden.