De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Nu de huisartsenzorg met personeelstekorten te kampen heeft, moet een nieuwe generatie artsen in opleiding beslissen of zij hebben wat nodig is om de gaten te dichten.
We hebben nog nooit zoveel behoefte gehad aan huisartsen: uit nieuwe cijfers blijkt dat het Verenigd Koninkrijk een "chronisch" tekort aan huisartsen heeft, waarbij elke huisarts nu verantwoordelijk is voor gemiddeld 2.200 patiënten - oplopend tot 3.000 patiënten in de zwaarst getroffen gebieden. Meer dan 800 artsen zeiden dat ze het afgelopen jaar alle routineafspraken hadden afgezegd, zo "onveilig" is de werkdruk. Nu het aantal patiënten toeneemt en het aantal opgeleide huisartsen daalt - een op de zeven vacatures blijft onvervuld en het aantal vervroegde uittredingen is nog nooit zo hoog geweest - zal de gezondheidszorg de storm niet kunnen doorstaan, tenzij de regering haar belofte nakomt om binnen twee jaar 6000 extra artsen aan te werven, aldus The Telegraph.
Wie wil er nu nog huisarts worden, vastgelopen door de achterstand in de pandemie en geconfronteerd met zware kritiek van patiënten en politici? Voor sommigen die het beroep van huisarts willen uitoefenen, is de pandemie een motivatie geweest.
Veel mensen willen geneeskunde studeren ‘voor de mensen’, zo zegt een student in de krant, maar door de verschuiving naar online interacties vinden velen het "moeilijk om de positieve kanten te zien". De meeste eerstejaars van King's College hebben de afgelopen 12 maanden ongeveer acht uur per week besteed aan het doornemen van vooraf opgenomen colleges (vergeleken met de ongeveer vijf colleges die op de campus worden gegeven). De eerste jaren van andere geneeskundeopleidingen blijven volledig digitaal; aan de University of East Anglia hebben alle studenten een virtual reality-headset gekregen om een "genuanceerde en holistische" ervaring van het klinische leven te krijgen.
Professor Martin Marshall, voorzitter van het Royal College of GPs (RCGP's), merkt op dat dit "een zeer uitdagende tijd zal zijn geweest voor mensen om een carrière in de geneeskunde te beginnen". Vereisten van sociale afstand betekenden bijvoorbeeld dat studenten tijdens de opleiding niet in de monden van patiënten konden kijken - zelfs reanimatievaardigheden werden tijdens verschillende lockdowns op meters afstand onderwezen.
Het is allemaal heel anders dan de opleiding die de vader van de 21-jarige Josh Kimberling drie decennia geleden volgde - en "in mijn tijd waren de dingen zeker anders", beaamt dr. Daniel Kimberling. Toen hij vorig jaar zijn vader zag meedoen aan de vaccinatiecampagne, was dat voor de eerstejaarsstudent geneeskunde in Hull York "een demonstratie van de voortdurend veranderende, evoluerende aard van de geneeskunde en van de pogingen om bij te blijven met de behoeften van een ook veranderende bevolking". Voor Josh was covid een openbaring om te zien "hoezeer de geneeskunde verandert". "Nog niet zo lang geleden droegen mensen in het ziekenhuis geen maskers - nu zal dat waarschijnlijk nog lang zo blijven... De geneeskunde is een carrière waarin je voortdurend moet bijleren, omdat ons begrip van het lichaam voortdurend verbetert. Ik vind dat eigenlijk heel opwindend; dat we streven naar betere zorg," zei hij.
https://www.telegraph.co.uk/health-fitness/body/would-gp-now/
