De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
"Tijdens onze medische opleiding werden vermoeidheid en frustratie opzij geschoven. Advies was er niet of amper”, zo schrijven twee Canadese artsen in de BMJ.
“Dat advies kwam er zowat op neer dat je gewoon op je tanden moest bijten. Inmiddels gaat het er wel iets beter aan toe, maar toch stellen we onszelf nog steeds de grote vragen: zijn we niet veerkrachtig genoeg, en zo ja, is het onze schuld?
De artsen die we tijdens de opleiding bewonderden, leken van staal te zijn. Ze leken nooit te pauzeren, ze moesten nu eenmaal wetenschappelijk werk te verrichten en patiënten genezen. Pas nu vragen we ons af of die artsen hun frustraties niet gewoon mee naar huis namen. Voor ons heeft het enige tijd geduurd om te aanvaarden dat persoonlijk welzijn belangrijk is. We weten nu dat om goed voor onze patiënten te zorgen, we ook goed voor onszelf moeten zorgen. We erkennen dat vermoeide en uitgeputte gezondheidswerkers meer fouten maken en meer kosten veroorzaken. Kortom, we weten dat om goed te doen, we ons goed moeten voelen.
Als het gaat om wellness en veerkracht, zijn er eindeloos veel artikelen en workshops. t. Er is ons verteld dat veerkracht een spier is, dus ga er op uit en train. Ons is verteld dat mindfulness begint met rust en stilte, dus doe alsof je in die lotushouding zit. We zouden kunnen oefenen, mediteren en de dam weer opbouwen voor de volgende storm. Maar wanneer moeten we precies die extra dag vinden, en hoeveel van ons eigen geld moeten we uitgeven?
Hoe goed bedoeld ook, het voelt nu alsof het niet omarmen van de veerkrachtcultuur (of is het een cultus) gepaard gaat met een vage suggestie van mislukking. Het voedt ook een vicieuze cirkel ("Nu ben ik ook slecht in meditatie"). Voor een beroep dat wordt gedreven door onzekerheid en het imposter-syndroom, hebben we geen verdere herinneringen aan onze tekortkomingen nodig.
De focus op veerkracht leidt ons ook af van belangrijke vragen. Bijvoorbeeld, waarom vereist deze baan eigenlijk zoveel veerkracht?
Geneeskunde kan een prachtige carrière zijn, en daarom is het belangrijk niet te jammeren. Bovendien zijn veel andere banen even uitdagend, zonder onze baanzekerheid of maatschappelijk prestige. Hoe dan ook, een van de dingen die eigen zijn aan de gezondheidszorg is dat een deel van wat een goede dokter maakt, is empathie hebben voor onze patiënten. Als zodanig moeten we ons iets van wat een patiënt meemaakt, eigen maken om het goed te kunnen begrijpen. Maar dit kan er ook toe leiden dat we ons kwetsbaar voelen en een burn-out krijgen.”
