Cataract: chirurgie om blindheid bij het verouderen te voorkomen

De belangrijkste risicofactor is de leeftijd. Bijna twee derde van de 80-plussers heeft cataract. Maar er zijn nog andere factoren die cataract in de hand kunnen werken: een genetische aanleg, langdurige behandeling met corticosteroïden, oogtraumata, blootstelling aan ultraviolet licht en ziektes zoals een ontregelde diabetes, het downsyndroom en congenitale rubella.

De frequentste symptomen zijn een alsmaar waziger zicht, niet scherp kunnen zien bij veel licht (verblinding) of een sterke daling van het gezichtsvermogen waardoor de patiënt zijn dagelijkse activiteiten nog maar moeilijk kan vervullen. De diagnose wordt gesteld met een oftalmoscopie.

Cataract kan enkel chirurgisch worden behandeld. Daarbij wordt de troebele ooglens verwijderd en vervangen door een blijvende intraoculaire lens. Chirurgie is geïndiceerd als de daling van de visus hinderlijk wordt in het dagelijkse leven. De operatie gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving en ambulant. De patiënt hoeft een eventuele antistollingstherapie niet te onderbreken voor de operatie en er zijn ook geen preoperatieve onderzoeken zoals een bloedafname en een ecg nodig.

Door toediening van antibiotica zoals moxifloxacine en cefuroxime direct in het oog is het risico op postoperatieve endoftalmitis sterk gedaald. Een endoftalmitis is een ernstige, maar zeldzame ooginfectie. De incidentie wordt nu geraamd op minder dan 0,02%.

Chirurgie herstelt niet alleen de gezichtsscherpte, maar kan ook refractiestoornissen corrigeren. Multifocale implantaten zorgen voor een betere visuele autonomie zodat je geen bril hoeft te gebruiken. De meerkosten van die implantaten worden echter niet door de gezondheidsverzekering gedekt.

Cataractchirurgie is een veilige en doeltreffende ingreep, die niet alleen de visus herstelt, maar ook de levenskwaliteit verbetert en het risico op vallen en cognitieve aftakeling bij ouderen verlaagt.