“Artsen lijden in stilte”

"De afgelopen twee jaar werden gekenmerkt door gewelddadige aanvallen op artsen, die gepaard gingen met nog langere werktijden, ziekere patiënten, beperkt risicoloon en familieopofferingen.

Zelfs voor de Covid pandemie waren geestelijke gezondheidsproblemen een beroepsrisico voor artsen. De pandemie lijkt de zaken te hebben verergerd: Een onderzoek uitgevoerd in de herfst van 2020 en gepresenteerd op de American Psychiatric Association suggereerde dat maar liefst 36 procent van de eerstelijnsartsen leed aan PTSS.

Artsen hebben ook een hoog risico op overlijden door zelfmoord in vergelijking met veel andere beroepen.

Ondanks de slopende ervaringen, stigmatiseert de medische beroepsgroep vaak artsen die hulp zoeken voor hun geestelijke gezondheid en werpt barrières op voor dergelijke zorg.

In een artikel uit 2017 gaf bijna 40 procent van de artsen aan dat ze terughoudend waren om geestelijke gezondheidszorg te zoeken omdat ze bang waren dat het hun kansen op het krijgen of verlengen van hun medische licentie in gevaar zou brengen.

Dr. Glen Gabbard, een klinisch professor in de psychiatrie aan het Baylor College of Medicine, heeft een groot deel van zijn carrière gewijd aan het behandelen van artsen. Hij legt uit waarom zijn patiënten moeite hebben om toe te geven dat ze zorg nodig hebben: "Je wordt verondersteld alles te weten in een levensbedreigende crisis. Er is geen ruimte voor zelftwijfel," zei hij.

Dr. Gabbard merkte op dat een van de manieren waarop artsen om hulp vragen een "tussendoorconsult' is. Een vriend kan je tegenhouden in de kantine van het ziekenhuis en vragen om een snel recept voor Prozac. Dokters zijn niet alleen vreselijke patiënten, maar we hebben ook vaak weinig tijd en kunnen collega-artsen ook vreselijke zorg geven. Volgens Dr. Gabbard kunnen deze consulten te gehaast zijn en vertrouwen sommige psychiaters te snel op de medische kennis van hun collega's.

Dit alles heeft bijgedragen aan het ontstaan van een soort ondergrondse markt voor geestelijke gezondheidszorg door artsen. Een vaak onuitgesproken regel: Als je geestelijke gezondheidszorg nodig hebt, doe het dan in stilte. Zoek een therapeut buiten uw stad die alleen het absolute minimum documenteert in uw dossier, betaal alleen contant en laat het niet factureren aan uw verzekeringsmaatschappij. Zorg ervoor dat er geen papieren spoor is.

Wij, als artsen, zijn getuige van de lelijkste en meest glorieuze momenten van de mensheid, dus is het niet meer dan normaal dat we diep ontroerd en soms verontrust zijn door dit alles. Het erkennen van deze kwetsbaarheid is geen zwakte. Het maakt me een betere dokter.

Ik heb niet alle antwoorden, maar ik kan niet langer toekijken hoe mijn collega's lijden."

Meer lezen

https://www.nytimes.com/2022/03/30/opinion/doctors-mental-health-stigma.html