De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
"De ervaring leert dat het toch nog altijd niet vanzelfsprekend is dat een Nederlandstalige of een anderstalige patiënt in zijn of haar taal kan worden opgevangen" zegt Marc Noppen, CEO van het UZ Brussel.
In de commissie voor Brussel van het Vlaams Parlement was er woensdag een hoorzitting over de taalproblematiek in de Brusselse ziekenhuizen. Een oud en bekend zeer, dat blijkbaar nog steeds de wereld niet uit is. "De ervaring leert dat het toch nog altijd niet vanzelfsprekend is dat een Nederlandstalige of een anderstalige patiënt in zijn of haar taal kan worden opgevangen" zegt Marc Noppen, CEO van het UZ Brussel, in 'De Wereld Vandaag'. "Vooral voor wat betreft de spoeddiensten lijkt dat wel een belangrijk iets te zijn."
Noppen haalt een recent voorbeeld aan van een vrouw uit Dilbeek die enkele weken geleden moest worden opgehaald door de MUG. "Ze werd alleen maar door Franstalige mensen opgevangen, en werd tegen haar zin naar het Erasmusziekenhuis afgevoerd, ook al wou ze naar een Nederlandstalig ziekenhuis. Ze verbleef er het hele weekend en is er overleden, terwijl niemand van de familie "een Nederlandskundig contact" heeft gehad.'
"Het is niet beleefd, niet respectvol, en het is vooral medisch fout. Er is afdoende wetenschappelijk bewijs dat wanneer er niet kan gecommuniceerd worden in de taal van de patiënt dat dat een negatief effectief heeft op het resultaat van de medische behandeling. (...) Hoe het komt dat er in ziekenhuizen slechts één taal ter beschikking staat van de patiënt vind ik medisch niet meer van deze tijd."
Goede middag,
hetzelfde geldt voor het Duits in de Duitstalige gemeenschap. Zeer triestig!
Trouwens: ondanks dat Duits een officiële taal is in België, ontbreekt het op veel verpakkingen, mededelingen en bij presentaties van nationale evenementen. Het Engels niet......
Toen ik 9 was en de prijs vroeg van een Lego vliegtuigje antwoordde de verkoopster in een Brussels warenhuis heel stoer "comprends pas".
Mijn vader, Franstalig grootgebracht zei: "Het is gratis, je mag het meenemen". Plots kwam er contestatie in het Vlaams.
Toen vond ik dat niet zo belangrijk. Nu 60 en in mijn kabinet in het racistische Antwerpen Frans, Engels, Duits, Spaans, Italiaans en zelfs Nederlands pratend met mijn geweldige patiënten, wacht ik eigenlijk nog steeds op excuses. Ik ben geen overtuigd Vlaming maar hoop door dat stomme feit al jaren dat deze jonge vrouw uiteindelijk het geluk niet heeft mogen vinden en in een groter verband op een ineenstorting van België. Maar met excuses, spons erover. Leg dat maar eens uit aan je kinderen