De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Een studie uitgevoerd aan de Universiteit van Cambridge die is verschenen in Science Advances, leert dat vaccins alleen niet altijd volstaan om immunogedeprimeerde patiënten te beschermen tegen COVID-19.
Vaccinatie tegen het SARS-CoV-2 heeft in 2020 en 2021 bijna 20 miljoen mensenlevens gered. Maar ondanks een volledige vaccinatie met drie of meer doses blijven het aantal ziekenhuisopnames wegens en de sterfte aan COVID-19 hoog bij immunogedeprimeerde patiënten.
Om de reden daarvan te achterhalen, hebben de vorsers de immunologische respons gemeten bij gevaccineerde patiënten met een vasculitis waarvoor ze een immunosuppressieve behandeling kregen. Immunosuppressiva zoals rituximab verlagen het aantal B-lymfocyten, de cellen die antilichamen produceren. Daardoor kunnen die patiënten het virus minder goed uitschakelen.
De vaccinatie wekte wel degelijk een immuunrespons op, maar die was vaak onvoldoende om een langdurige bescherming te bieden tegen varianten van het virus zoals de omicronvariant. Nagenoeg alle immunogedeprimeerde patiënten hadden minstens drie doses van het vaccin nodig en bij een aantal gaven zelfs vier injecties geen voldoende immuniteit.
Vaccinatiecampagnes moeten dan ook bijzondere aandacht besteden aan die patiënten. Zij zouden regelmatig boosterdoses moeten krijgen van vaccins die actief zijn tegen de nieuwe varianten. Dat zou niet alleen individuele bescherming bieden, maar zou ook het risico op opduiken van nieuwe virale stammen kunnen verlagen en zou zodoende de verspreiding van het sars-CoV-2 in de algemene bevolking afremmen.
Hier klikken om er meer over te vernemen.
