Het SARS-CoV2 kan resistent worden na een antivirale behandeling

De vorsers hebben een cohortonderzoek uitgevoerd bij 156 ambulante volwassenen met een acute SARS-CoV-2-infectie tussen mei 2021 en oktober 2023. De patiënten werden in twee groepen ingedeeld naargelang ze al dan niet antivirale middelen hadden gekregen.

Bij analyse van de stalen van patiënten die antivirale middelen hadden gekregen zoals remdesivir en molnupiravir, zijn specifieke mutaties ontdekt in de regio’s van het virale genoom die coderen voor de eiwitten waarop die geneesmiddelen inwerken. Die mutaties verlagen de werkzaamheid van antivirale middelen doordat die laatste zich niet meer goed kunnen binden aan de virale eiwitten. In de meeste gevallen ging het om weinig frequente mutaties (< 20% van de virale populatie) en waren ze van voorbijgaande aard.

Er zijn aanwijzingen dat bepaalde mutaties die resistentie opwekken tegen een specifiek antiviraal middel, ook negatieve invloed kunnen uitoefenen op de werkzaamheid van andere antivirale middelen met soortgelijke aangrijpingspunten. Er zou dus kruisresistentie kunnen optreden.

Volgens deze studie is het belangrijk mutaties van het virus op te sporen bij patiënten die behandeld worden met antivirale middelen, en combinatie- of alternatieve strategieën uit te dokteren om het optreden van resistentie tegen te gaan. Een combinatie van meerdere antivirale middelen of monoklonale antistoffen zou doeltreffend kunnen zijn om het optreden van resistentie in de toekomst tegen te gaan.