De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Al meerdere jaren wordt de wetenschappelijke gemeenschap geconfronteerd met een geniepige plaag: een toename van het aantal frauduleuze onderzoeken, grotendeels gevoed door “papierfabrieken”. Die clandestiene netwerken produceren pseudowetenschappelijke artikels, die vaak worden aangekocht door vorsers die onder druk staan om te publiceren en die er dan in slagen ze gepubliceerd te krijgen in tijdschriften die het niet zo nauw nemen. Die vervalste studies zijn niet ‘vrijblijvend’. Ze vertroebelen de wetenschappelijke kennis, beïnvloeden politieke beslissingen en verspillen geld dat bestemd is voor wetenschappelijk onderzoek.
Om te slagen in een academische carrière, moet je voldoende academisch werk publiceren. Dat fenomeen wordt ‘publiceren of verdwijnen’ (“publish or perish”) genoemd. Die publicatiedruk zet sommige vorsers ertoe aan gebruiksklare studies te kopen. Die neppublicaties zijn niet volgens een rigoureuze methode uitgevoerd en zijn soms gevalideerd door zelfgenoegzame uitgevers. De vervalsing bestaat in manipulatie van gegevens, wijziging van de gegevens en oprichting van valse tijdschriften.
De gevolgen ervan zijn niet te onderschatten. In de geneeskunde kunnen vervalste studies ondoeltreffende of gevaarlijke behandelingen promoten. Beleidsmensen die beslissingen moeten nemen over de gezondheidszorg of het milieu, kunnen worden misleid door foutieve gegevens. Nog erger is dat ze het vertrouwen van de mensen in de wetenschap ondermijnen, net nu de mensen gezien de gezondheidscrisissen en de klimaatverandering meer vertrouwen zouden moeten hebben in experts.
Om dat tegen te gaan, moeten we het model van publicatie van wetenschappelijk onderzoek grondig herzien met o.a. strengere procedures van wetenschappelijke validering, hogere waakzaamheid door de leescomités en zwaardere straffen voor fraudeurs.
Hier klikken om er meer over te vernemen.
