Een van de problemen is de terugbetaling.
De hoge gezondheidsraad beveelt iets aan maar de terugbetaling komt er niet. Voor een deel van de patiënten zijn de kosten relevant.
Doen we aan klassengeneeskunde? Ik niet.

Weet je,

Mijn grootmoeder en meter, heeft 10 kinderen gehad. En veel trubbels : het was de tijd van "de kroep". Ze heeft er een tweeling aan verloren, toen die kindjes al 1.5 jaar oud waren. Als je hierbij niets voelt, ben je in mijn ogen een "NITWIT".
Ik steek als huisarts veel tijd in mijn patiênten, al is het maar om te luisteren. Want dat is mijn specialiteit en als ik wil, kan ik er boeken over schrijven, maar ik moet te veel andere schrijfopdrachten in orde brengen. En dat boek, dat is zoiets als " Alle dieren groot en klein", want dat boek heeft men over onze huisdieren geschreven en verfilmd, maar nooit over ons : de mensen en al hun miserie. En de overheid, die mannen werken wel, maar die weten echt niet wat artsen doen. En een Minister als VDB, dat is een belachelijke schoolmeester. Die man profiteert van zijn inkomen en gaat nooit kijken wat wij artsen en zoveel anderen in de zorgsector moeten doen, om het systeem draaiiend te houden.

Inderdaad, collega, niet enkel respect en waardering van de geholpen patiënt aan de arts is een noodzaak om ons werk te blijven doen met volle inzet maar ook een normale evenredige honorering voor zulke betrokkenheid en inspanning die dagelijks geleverd wordt en hierin verzuimen onze beleidsmakers .
Ze bereiken met hun uitspraken en voorstellen het tegendeel en verblinden en kelderen alsook op die wijze het respect van de patiënt naar de arts toe.
Het enige positieve momenteel zijn uw en onze stemmen momenteel die stilaan eindelijk op de voorgrond durven treden.
Hopelijk geen seed on barren grounds.

in de omgekeerde wereld zijn we beland vroeger betaalde ze de artsen ,dan kwam de ziekenfondsen en zijn we schooiers bij die zieken bonden
wat als er geen geld meer zal zijn om ons te betalen
hoe is het gesteld met ons pensioen nu we geleidelijk staats ambtenaren zijn geworden,misschien zullen wij nu ook een pensioen van 8000 euro
krijgen en moeten we niet zo hard meer werken en kunnen alles op de lange baan schuiven zoals de staats diensten

een intriest verhaal van een collega, die zich duidelijk superontgoocheld voelt, gecontroleerd en ondergewaardeerd. Nochtans deel ikzelf geen enkele van deze gevoelens : alles kan beter, maar grosso modo voel ik me fijn in het Belgische systeem te mogen werken. Ik ben redelijk vrij in de manier waarop ik mijn patiënten verzorg, en moet rekening houden met enkele budgettaire grenzen, wat ik niet altijd aangenaam vind, maar wel begrijp. Ik voel me gewaardeerd door de patiënten , mijn collega's en zelfs door de minister die mijn inkomen met 25% heeft doen stijgen door het invoeren van een vergoeding voor globale medische dossiers en wachtdienst en in het jaar van de corona een eenmalige dubbele GMD vergoeding gaf. En ik zag dat de nieuwe verpleegkundige loonbarema's ( IFIC ) wel degelijk een opwaardering inhouden voor onze verpleegkundige medewerkers. Nog eens : alles kan beter en ik erger mij ook wel eens aan administratieve rompslomp en accrediteringspuntjes, en het feit dat ik geen SGLT1 inhibitor kan initiëren bij hartfalen, maar fundamenteel zijn we hier nog niet zo slecht af.

zeer interessant artikel inderdaad ,
wij gaan als huisarts verplicht worden om aan derdebetalerregeling te werken ,dit werkt de overconsumptie nog in de hand en de zorg is al overbelast ?
de wachtposten worden overstelpt met patienten die 's nachts komen met banale klachten ,daar ze toch enkel het remgeld hoeven te betalen en patienten vinden dit doodnormaal ,laatst nog een patient gehad van mezelf die niet begreep dat hij om halftwaalf 's nachts niet mocht aankloppen op de wachtdienst voor zijn onderhoudsmedicijnen en die niet voorgeschreven kreeg van de wachtarts ,daar hij daar overdag perfect bij mij voor terecht kon!
allemaal verkeerde signalen zodat het respect minimaal wordt !
ziekenfondsen worden inderdaad machtiger en we evolueren naar een geneeskunde met 2 snelheden :mensen met een goede priveverzekering gaan nog goede zorg kunnen bekomen ,de anderen gaan naar een systeem met lange wachttijden en minderwaardige zorg naar Brits of Nederlands model!het vrije beroep van arts maakt plaats voor een bediendestatuut met een vooruitgestippeld budget per patient waar je als arts niet aan mag torsen of de consekwenties zal moeten voor dragen:staatsgeneeskunde .
Vele oude artsen houden het nu al voor bekeken en zullen vroeger stoppen ,wat het systeem nog meer gaat ontwrichten ,want we zitten nu al met een gigantisch tekort aan huisartsen om aan de noden te voldoen!
jammer want huisarts zijn ,was tot hiertoe een heel mooi en vrij beroep ;maar als je moet gaan werken met een zwaard van Damocles boven je hoofd als je niet binnen de lijntjes kleurt van het systeem ,wie wil dit beroep dan nog verder uitoefenen ten koste van de eigen mentale gezondheid ?Is het dit nog allemaal wel waard ,je doet het nog verder voor je patienten daar je ze niet van dag op dag in de steek kan laten en ze geen nieuwe huisarts meer vinden ,maar ten koste van je eigen welzijn wel!
er moeten hervormingen gebeuren daar niet van maar steeds in dialoog met de basis en daar wringt het schoentje ,ronde tafelgesprekken met alle instanties en ook met de ziekenfondsen ook daar moeten hervormingen hun plaats vinden ?