De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Persisterende vermoeidheid na kanker komt vaak voor, maar krijgt weinig aandacht. Circa 20% van de vrouwen die een borstkanker hebben overleefd, vertoont meerdere jaren na het einde van de behandeling nog altijd een invaliderende asthenie. Nochtans wordt dat symptoom vaak weggewuifd zowel door de entourage als door de medische wereld, zogezegd omdat de ziekte overwonnen is.
In tegenstelling tot een voorbijgaande vermoeidheid verbetert die asthenie niet in rust en heeft ze zeer negatieve invloed op de levenskwaliteit. De asthenie kan zich in verschillende vormen uiten: chronische lichamelijke uitputting, cognitieve vertraging met aantasting van het concentratievermogen en het geheugen en het moeilijk hebben weer een beroepsactiviteit te starten.
Er zijn meerdere pathofysiologische mechanismen die daarbij meespelen: de langetermijneffecten van chemotherapie, radiotherapie en hormoontherapie (tamoxifen, aromataseremmers) en psychologische factoren zoals stress, angst voor recidief en depressie, die eveneens bijdragen tot die persisterende vermoeidheid. Na de behandeling is de fysieke conditie voorts minder goed, wat het probleem nog zal verergeren.
Er bestaat geen universele oplossing voor die vermoeidheid, wel zijn meerdere deeloplossingen mogelijk:
Bewustwording is essentieel om de behandeling van de patiënten te verbeteren.
Persmededeling.
