De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Een diagnose van ziekte van Alzheimer wordt gewoonlijk gesteld op grond van een complexe klinische evaluatie waaronder cognitieve tests, beeldvorming van de hersenen en analyse van het cerebrospinale vocht. Die methoden kunnen duur zijn en de eerstelijnsartsen hebben er weinig aan.
Biomarkers in het bloed zijn een veelbelovend alternatief. Bepaling van biomarkers van de ziekte van Alzheimer is minder invasief, is vlotter toegankelijk en kost allicht minder.
We denken daarbij met name aan β-amyloïde en gefosforyleerd tau, eiwitten die in het bloed worden gemeten en correleren met de pathologische veranderingen die worden waargenomen in de hersenen van alzheimer patiënten.
De klinische waarde van een grootschalige bepaling van die biomarkers dient nog te worden geëvalueerd. Hoe precies zijn die tests? Zijn ze gestandaardiseerd? Kan je ze integreren in het gezondheidszorgstelsel? Verder onderzoek is nodig om de klinische waarde van die biomarkers te evalueren en om na te gaan of je met dergelijke markers de diagnose in een vroeger stadium kunt stellen in de eerstelijnszorg. Een snelle diagnose is immers van cruciaal belang voor een betere behandeling van de ziekte.
Hier klikken om er meer over te vernemen.
