De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
De ontevredenheid over het aanbod aan huisartsen neemt fors toe, blijkt uit de Gemeentemonitor. “En toch is er géén tekort.” Waar loopt het dan fout?, zo vraagt Het Nieuwsblad.
“Op zich is er géén tekort aan huisartsen in Vlaanderen”, zegt Stefan Teughels, de medisch directeur van huisartsenfederatie Domus Medica. Dat blijkt ook uit de cijfers: in 2012 waren er 6.223 actieve huisartsen in Vlaanderen, in 2021 waren dat er 7.066.
“Er is wel een spreidingsprobleem, en de aard van de dokterspraktijk is ook wel veranderd”, zegt Teughels.
Lees: er zijn veel plaatsen waar genoeg dokters zijn, en plaatsen waar je er met een vergrootglas moet naar zoeken. In de grote steden als Gent, Antwerpen, Leuven of Brugge is er meestal geen probleem. “Jonge artsen blijven rond de universiteitssteden hangen en gaan niet naar de periferie”, zegt Teughels.
Pech dus als je in het landelijke Zuienkerke woont, of Moerbeke, of Mesen. Maar de onvrede is breder dan de boerenbuiten.
“De groeiende ontevredenheid verrast me niet”, zegt Ann Van den Bruel, professor Huisartsgeneeskunde aan de KU Leuven en huisarts in Antwerpen-stad. “Dokters groeperen zich meer dan vroeger in groepspraktijken. De fysieke nabijheid vermindert daardoor. Vroeger had je in elk dorp van pakweg tweeduizend inwoners wel één dokter. Nu moet je meestal naar een naburige gemeente, waar je dan misschien één groepspraktijk hebt met zes artsen.”
Meer lezen
Artsen afgestudeerd uit de vorige eeuw werkten meer fulltime uren per week en waren meer gemotiveerd om de mensen
te helpen "ten alle tijde".Daar stopt de vergelijking tussen 2012(zelfs vroeger) en 2022 volgens mij. Waar de oorzaak ligt vermoeden wij allemaal,als wij eens eerlijk in de politiek-sociale (linked)boezem gaan kijken.Be happy, We did it!
Dit is reeds lang vastgesteld sinds de geprogrammeerde teloorgang van solopraktijken,die in se ,veel diverser de noden van de bevolking kunnen ledigen qua bereikbaarheid.De wachtposten buiten het werkgebied,zijn wel de rem voor soloartsen om zich te ontplooien
Ik ben ook solo-arts uit de babyboomgeneratie. Wij moesten opboksen tegen een generatie artsen, die ons meenden te moeten kortwieken. Wij waren toen degenen die met de nieuwe manier van werken kwamen en die ook verplicht werden om dag en nacht te werken. Dat was helemaal niet zoals het hoorde. Er diende inderdaad een "work-life balance" te komen, dit onder andere, door met afspraken te werken. Maar dit leidt ertoe dat de huisarts minder en minder tijd neemt voor de huiselijke situatie en dus eigenlijk niet meer de naam huisarts waardig is. Door de groei van de groepspraktijken, zou men veel beter gaan spreken van eerstelijnsartsen, die inderdaad van 9 to 5 kunnen werken. Iets wat weer conflicten oplevert met de wachtdoende arts, die uiteindelijk van 17.00u tot 8.00u werkt....en dat klopt helemaal niet meer. Vroeg of laat zal Mr Van Den Broeke daar zijn broek aan scheuren.
En gaat Tempo Medical uiteindelijk eens ophouden met altijd in herhaling te vallen en altijd in die eeuwigdurende pot te blijven roeren! Het baat niet , maar het schaadt.