De dagelijkse medische actualiteit voor Belgische artsen en apothekers.
Onze lichamelijke vermogens verminderen met het verouderen: de spierkracht vermindert, we zien minder goed en bewegingen worden alsmaar moeilijker. Die veranderingen verhogen het valrisico. Een derde van de 65-plussers valt elk jaar minstens een keer, met blessures en soms de dood tot gevolg.
Die vallen kosten het gezondheidszorgstelsel in de Verenigde Staten jaarlijks miljarden dollars. Ouder worden is niet te vermijden, maar vallen misschien wel. Volgens Jiaen Wu van de Stanford University (Verenigde Staten) worden evenwichtsstoornissen vaak niet opgemerkt voor de patiënt een eerste keer valt. Daarom heeft zijn groep een studie uitgevoerd om na te gaan of evenwichtsstoornissen vroeger kunnen worden opgespoord.
Voor hun studie hebben ze tien gezonde vrijwilligers van 24-31 jaar uitgerust met een harnas gekoppeld aan kabels en sensoren. Met een netwerk van 11 camera’s werden dan hun bewegingen gevolgd op een loopband. De vorsers hebben verschillende parameters van het stappen gemeten en met name de voorspelbaarheid van plaatsing van de voet en de zijwaartse verplaatsing van het middelpunt van de massa. Daarna hebben de vrijwilligers de test overgedaan met medische hulpmiddelen die de effecten van het verouderen nabootsen: enkelbeugels, een oogafsluitend masker en pneumatische jets op de benen. De gang werd dan minder stabiel en de stappen konden minder goed worden voorspeld. Dat wijst erop dat sensorische en motorische afwijkingen het evenwicht kunnen verstoren.
Bij vergelijking van de metingen tijdens normaal stappen en belemmerd stappen heeft de groep vastgesteld dat slechts drie van de zes verzamelde gegevens een betrouwbare voorspelling gaven van het valrisico: de variatie van de staplengte, de variatie van de stapsnelheid en de plaats van de voet op de grond. Met die parameters konden evenwichtsstoornissen worden gedetecteerd met een nauwkeurigheid ≥ 86%. De vorsers hebben ook de reactie van de proefpersonen op een plotseling evenwichtsverlies getest door even aan het harnas te trekken, maar die informatie had geen extra voorspellende waarde.
Een interessante vaststelling is dat individuele vergelijkingen (normaal versus belemmerd stappen) relevanter waren dan vergelijking van het gemiddelde van de groep. Volgens de groep zou een vroegere evaluatie van de gang al op volwassen leeftijd een voorspellende waarde kunnen hebben wat het latere valrisico betreft. Zo zou je levens kunnen redden en zou je de kosten voor gezondheidszorg sterk kunnen verlagen.
Hier klikken om er meer over te vernemen.
