2021 MOET 1991 ZIJN !

Thierry Mointoisy schrijft wat ook ik elke dag meemaak en voel : afgeschreven!!! .
Ik werk sinds 44 jaar , waarvan 35j met Haio's en tenslotte 23j een duo-praktijk.
Sinds mijn pensionering werk ik solo en voel ik me vrij . Ik heb het gevoel dat ik rustiger en gronderig kan werken,met nog meer aandacht voor de psyche en het fysieke...
Groepsprakijken , en zeker de Medische Huizen nemen enkel die patiënten aan die ingeschreven zijn ...en wat met vluchtelingen, reizigers, buitenlandse familie... die worden naar ons doorgestuurd(sociaal )...
Ik denk dat de Minister maar één klok hoort nl die van Dr De Maeseneer... spijtig.
Het mooie beroep gaat verloren in overleg en vergaderingen...
Ook bij mij mag de Minister een dagje meedraaien.

Beste Thierry
ik had het niet beter kunnen verwoorden,
ik denk dat minister Vandenbroucke gewoon af wil van de solo-arts, op weg wil met zijn New Deals naar een vast en gecontroleerd budget binnen de huisartsengeneeskunde, bekrachtigt door een aantal 'proffen' van de huisartsengeneeskunde die de grote huisartsenpraktijken met tal van medewerkers als verpleegkundigen, psychologen, diëtisten,... als een droom aanzien. Ze kijken neer op de solo-arts die volgens hen geen kwalitatieve geneeskunde meer kan brengen en als een 'slaaf' van zijn patienten teveel uren klopt. Ik roep alle solo-artsen op om hiertegen te reageren, ik doe WEL nog mijn werk graag, ik doe WEL mee aan een correcte registratie, ik doe WEL nog aan kwalitatief correcte geneeskunde, ik ben WEL nog een familie-arts, ik ben WEL nog een vertrouwenspersoon, ik neem WEL nog nieuwe patiënten aan, ik help WEL nog mensen in nood,ik doe WEL nog aan bijscholing, kortom ik ben WEL nog graag HUISarts!!!

ik ben sinds 2021 soloarts in Willebroek en wij werken inderdaad nog hard en depanneren vaak nog patienten die niet terecht kunnen binnen de groepspraktijk waar ze zijn ingeschreven ,dit is de realiteit van vandaag .
Jonge artsen starten binnen een groepspraktijk om meer vrije tijd te hebben en een priveleven ,ze stoppen vroeger en wensen een nine to five job.
Helaas is Vlaanderen hier niet klaar voor.Er zijn nog wel voldoende artsen per regio ,maar voor 1 oude soloarts die stopt,zijn er 2 jonge nieuwe artsen nodig in een groepspraktijk om hetzelfde aantal patienten voort te kunnen helpen en dit komt vooral omdat ze minder uren willen kloppen !
vaak hebben jonge beginnende groepsspraktijken reeds een patientenstop na enkele jaren werken? waar komen die mensen terecht :nog vaak bij dezelfde oude soloartsen ,die dit nog wel willen opbrengen en dit tenkoste van hun eigen gezondheid.Ik zou graag de minister eens willen uitnodigen om een oude soloarts te vergezellen gedurende een werkdag en misschien gaat hij dan inzien dat wij nog niet afgeschreven zijn.Toen we als jonge artsen afstudeerden kozen we voor een vrij beroep en daar gaat het eigenlijk in weze over.We evolueren van een zelfstandig en vrij beroep naar een zorgverlener in dienst van de overheid en zijn dus niet meer vrij in onze keuze !
Men wil overgaan naar een ander geneeskundig model met enkel plaats voor groepspraktijken met verpleegkundige,secretariaat enz. ,waar men meer zicht op heeft .dit kan wel okay zijn,maar
ik vrees alleen dat de uitgaven nog groter zullen worden ,al die service moet immers extra ergens van betaald worden ,overconsumptie en commercialisering van de geneeskunde als secundaire gevolgen.
we mogen niet zwart -wit denken maar ik voel mij terecht als oude huisarts geviseerd en geduwd in een welbepaalde richting:ofwel sta je voor de keuze en ga je mee in een groepspraktijk ofwel hang je je stethoscoop aan de kapstok
en eindig je gefrustreerd en dit voelt niet okay ,wat de minister zijn goede intenties ook moge zijn?
laat ieder zijn beroep blijven uitoefenen op de manier dat men zelf wil en laat de overgang naar een ander geneeskundemodel geleidelijk gebeuren met voldoende inspraak van zowel artsen werkzaam in een groepspraktijk als in solopraktijken met respect voor ieders eigenheid .Rome werd toch ook niet in 1 dag gebouwd.

De minister indoctrineert met zijn steeds wederkerende stigma tegen solo artsen alsof die geen aangenaam sociaal en familiaal leven hadden en nog kunnen hebben. Met het verdwijnen van de geëngageerde solo arts die op de handen gedragen wordt door de vele patiënten via de unieke vertrouwensrelatie, verdwijnt ook een groot deel van de kwaliteit binnen onze gezondheidszorg. Steeds toenemende subsidies die enkel lange wachttijden voor patiënten hebben gecreëerd doen die kwaliteit nog verder afbrokkelen, nu ook zonder enige vertrouwensrelatie.
De blinde zucht naar een NHS via allerlei toekomstvisies en New Deals zijn de verdoemenis van de eerste lijn en een unieke gezondheidszorg.

als solo arts was dat een vorm van roeping klaar staan voor de patient die u hulp nodige achtte
je was er op hem snel op te vangen en zo goed mogelijk te helpen
nu is er een ander systeem in de mode ,de patient dient te luisteren naar de grillen van een groeps praktijk ,met verhalen die ik moet
aanhoren niet beschikbaar of consult maar na enkele dagen
er waren patienten reeds verhuist naar een groepspraktijk maar belden me om te mogen terug komen
ik begrijp de orde van artsen niet die niet reageren op een patienten stop,normaal moet men iedereen die zich aanmeld trachten te behandelen
ik heb en had respect voor mijn oudere collega's die plichtsvollers werkten