Als je artsen alleen maar forfaitair gaat betalen, worden ze gedemotiveerd en gaan ze nog minder presteren ( renderen voor het zorgsysteem ). Waarom zouden ze nog een patiënt meer doen, als het toch niets extra’s opbrengt, zelfs met een goede verloning.
Een gedeelte per prestatie zal er altijd moeten zijn als je al het werk dat zich aanbiedt, uitgevoerd wil krijgen.
Tony

Jan DM voorspelt dat er binnen 40 jaar terug plethora zal zijn. Maar dan is hij er niet meer, en ik ook niet om dat vast te stellen. Intussen geraken pten niet meer aan een huisarts, en klagen collega's over de toenemende werklast. Het is dus logisch dat Frank VDBroucke de quota heeft verhoogd, al duurt het 9 jaar voor die voltijds in het beroep kunnen stappen. De "simulaties" waarover gesproken wordt, zijn computer algoritmen waar niemand inzage in heeft; de bekende toenamen van pathologieën zoals diabetes, obesitas, en diverse ca's zijn er niet in verwerkt. Over de volgende pandemie zwijgen we maar.

De situatie in de UK is niet te vergelijken met deze in BE. De NHS is al jaren ondergefinancierd, en slecht beheerd door ministers die verkozen zijn door een welgesteld publiek dat beroep doet op de private markt.

Ik ben afgestudeerd in 1971 als huisarts en nog altijd aktief.Neen niet in een groepspraktijk
Het verschil tussen vroeger en nu is gigantisch: in onze wegwerpmaatschappij zijn er nu alleen maar regeltjes , maar geen gevoel(waardering)
Geld kan dat niet wegwerken
Ook eigen zelfstandig initiatief komt niet aan bod. Wij moeten alleen maar luisteren Zodoende wordt onze rol herleid
tot een soort steno-dactylo (uitvoeder) en kunnen wij ons niet uitleven.

Contradictio.
Ben 55 jaar huisarts geweest.
Vroeger deden wij in aanvang nog bevallingen en tot voor enige jaren hechtingen, kleine chirurgie , gynaeco..enz
Ik heb inhoudelijk dit beroep weten afkalven tot een medische verwijspool en een eerste opvang van klachten en biecht horen.
De beschikbaarheid daalde omgekeerd evenredig aan de vergoeding en de multipele steunbetalingen zonder werken enkel bepaald door het GMD.
De vervrouwelijking bevorderde deze evolutie.
Laat mij besluiten ; vroeger waren de huisartsen er voor de patiënten en dag en nacht ter beschikking; nu zijn de patiënten er voor de huisartsen een gemakkelijk leven naar eigen keuze te geven .....en de contradictie is dat ze ondanks alle steun minder en minder werken ; een gecreëerde nood.

De combinatie van toenemende zorgvraag door de veroudering , het onvoldoende delegeren( cf nederland )van eenvoudige taken zoals BD mmetong , glycemiecontrolke controle, i.c.m. het feit dat een groot deel jonge collega's een beperkter aantal uren werkt zal binnenkort leiden tot problemen, waarbij de betreurenswaardig politiek trein der traagheid NIET ziet dat over gezondheidszorgen een anticiperend debat nodig is. Zolang " grote specialisme" zoveel meer verdienen, zal het aantal mensen dat kiest voor huisartsgeneeskunde, pediatrie, jeugd- en volwassenen psychiatrie blijven afkalven.Misschien staat er ooit een politicus op die verder kan kijken dan de volgende verkiezingen; de planning van een veel evenwichtiger verlo ning is maar stap één